Het sympathieke konijntje dat tijdens deze routine het publiek én de goochelaar steeds te vlug af is, wordt al snel publiekslieveling nummer één. Je toont vier jumbokaarten. Op twee van de vier staat een afbeelding van een goochelhoed met een toverstok in. Op een derde kaart staat een lieftallig konijntje en op de vierde kaart prijkt opnieuw een goochelhoed, maar deze keer met een resem wortels in. Je vertelt dat het konijntje die wortels eerst moet verdienen door met jou een spelletje te spelen en je legt de kaart met de wortels voorlopig aan de kant. Nu laat je het konijntje tussen de twee andere kaarten verdwijnen. Aan de kinderen om te raden waar het zich verscholen houdt. Keer op keer kiezen ze voor de verkeerde kaart. Plots blijkt dat er op de drie kaarten die je nog in je hand houdt helemaal geen konijntje meer staat. De kinderen wijzen tenslotte naar de kaart die je eerder aan de kant legde. En inderdaad. De afbeelding op deze kaart blijkt op magische wijze veranderd te zijn. De kinderen zien nu het konijn in de goochelhoed terwijl het nog net de laatste wortel naar binnenwerkt.